آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 4292

ژاله از نرگس چکید و برگ گل را آب داد / وز تگرگ نازپرور مالش عنّاب داد

از صدف ریزد گهر وز پسته دُر آید برون / چون شود گرم تکلم لعل خندان شما 

بتا و تازه بهارا تویی که عارض تو / طراوت گل و بوی بهار من دارد 

ز سنبل کرد بر گل مُشکبیزی / ز نرگس بر سمن سیمابریزی 

ماه از اثر مهر رخت یافت نشانی / زآن روی جهانی به جمالش نگران شد

ای دفتر حسن تو را فهرست خط و خالها / تفصیلها پنهان شده در پرده اجمالها 

بیا مرا ببر ای عشق با خودت به سفر / مرا ز خویش بگیر و مرا ز خویش ببر

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود / از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت 

تاکِ انگور تا نگرید زار / خندۀ خوش نیارد آخر کار 

چون بر کف او ترنج دیدند / از عشق چو نار می‌کفیدند 

چو تَنگ شکر در عقیق آورم / ز پسته شراب رحیق آورم 

من که سرسبزیَم نماند چو بید / لاله زرد و بنفشه گشت سپید

سمنبر غافل از نظارۀ شاه / که سنبل بسته بُد بر نرگسش راه 

گهی بر شکر از بادام زد آب / گهی خایید فندق را به عناب 

دلدار من جاندار من شمشاد خوش‌رفتار من / چون دیده دُربار من لعلش گهربار آمده

چو تَنگ شکر در عقیق آورم / ز پسته شراب رحیق آورم

کنایه

استعاره مصرحه

تشخیص

حس آمیزی