آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 4878

گر بدین پسته خندان به چمن بنشینی / غنچه از شاخ به صد آه و فغان برخیزد

تو در حسن، لیلای خرگه‌نشینی/ من از عشق مجنون صحرا نشینم

گر بوسه‌ای توان زد یاقوت آن دو لب را / یک عمر از این تمنّا خون در جگر توان زد

خاک سر راهت شدم ای لعبت چالاک/ برخیز پی جلوه که برداریم از خاک

به نرگس گل و ارغوان را بشست/ که بیمار بُد نرگس و گل درست (استعاره از چشم)

سرو بالای تو گر سوی چمن بخرامد / به تگ پا، گرو از سرو خرامان ببرد (استعاره از قد)

از چشم ستاره بار خون افشانم / گر چشم بود ستاره را، خون گرید (استعاره از اشک)

دل پاک آینۀ روی خداست / این چنین آینه  زنگار نداشت (استعاره از دل)