آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس نهم : استعاره | آزمون شماره 428

مرا در خانه سروی هست کاندر سایه قدش / فراغ از سرو بستانی و شمشاد چمن دارم 

بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه بان دارد / بهار عارضش خطّی به خون ارغوان دارد 

باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است / شمشاد خانه‌پرور من از که کمتر است 

با کاروان حله برفتم ز سیستان / با حله‌ای تنیده ز دل، بافته ز جان 

ماه از اثر مهر رخت یافت نشانی / زآن روی جهانی به جمالش نگران شد

ای دفتر حسن تو را فهرست خط و خالها / تفصیلها پنهان شده در پرده اجمالها 

بیا مرا ببر ای عشق با خودت به سفر / مرا ز خویش بگیر و مرا ز خویش ببر

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود / از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت 

غنچه

نسرین 

باد

لاله 

سه

چهار

پنج 

دو 

تو را لبی است ز چشم ستاره خندان‌تر / مرا دلی ز دهان تو تنگ‌میدان‌تر 

نقاب گل کشید و زلف سنبل / گره بند قبای غنچه وا کرد 

به نور عشق مگر چشم دل گشاده شود / وگرنه دیده ظاهر حجاب بینایی است 

ای پسته دهانت شیرین و انگبین لب! / من تلخ‌کام مانده در حسرت چنین لب