آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یکم : تاریخ ادبیات فارسی در قرن‌های 7 و 8 و 9 | آزمون شماره 9376

دلیل نامیدن سبک این دوره با عنوان عراقی این است که بعد از مغول کانون‌های فرهنگی از خراسان به عراق منتقل شد.

لفظ در شعر این عصر، پاکیزه، نرم و دلنشین و معنا ‌برتر،‌ انسانی و آسمانی است و بیشتر شاعران به حاکمان بی‌توجه‌اند.

وضعیت زبان و ادبیات فارسی در این دوره مثل بسیاری از دانش‌های دیگر با دوره‌های گذشته متفاوت بود و به نوعی رو به سستی و نابه‌سامانی نهاد.

در این دوره قالب غزل به عنوان زبان دل و عشق گسترش یافت؛ البته قصیده نیز میدان فراخی برای ظهور عاطفه، اخلاق و عرفان پدید آورد.

مولوی _ خواجه ‌رشیدالدین

نجم‌الدین رازی _ سعدی

خواجه‌ رشیدالدین _ شمس قیس ‌رازی

سعدی _ فخرالدین عراقی

 فخرالدین عراقی صاحب کتاب‌های «عشاق‌نامه» و «لمعات» از شاعران نام‌آور این عصر است.

از دربارهای ادب‌دوست و خاندان‌های فرهنگ‌پرور خبری نبود.

زبان و ادبیات فارسی در ناحیه عراق عجم گسترش یافت.

قالب‌های جدیدی در شعر و نثر پدید نیامد.

هفتم و هشتم _ امیرعلیشیر نوایی _ ظفرنامه شامی

هفتم و هشتم _ ملاحسین واعظ کاشفی _ انوار سهیلی

هشتم و نهم _ ملاحسین واعظ کاشفی _ انوار سهیلی

هشتم و نهم _ امیرعلیشیر نوایی _ ظفرنامه شامی