آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 7836

جهان دل نهاده بدین داستان / همان بخردان نیز و هم راستان

چنین است فرجام کار جهان / نداند کسی آشکار و نهان

افتاده جهانی همه مدهوش تو لیکن / افتاده‌تر از من نه و مدهوش‌تر از من

به یک مسلسل رگبار شهر شد خاموش / از آن سپس که جهانی به جنب‌وجوش آمد

بعد از اینم چه غم از تیر کج‌انداز حسود / چون به محبوب کمان‌ابروی خود پیوستم

بوسه بر درج عقیق تو حلال است مرا / که به افسوس و جفا مهر و وفا نشکستم

از ثبات خودم این نکته خوش آمد که به جور / در سر کوی تو از پای طلب ننشستم

رتبت دانش حافظ به فلک بر شده بود / کرد غمخواری شمشاد بلندت پستم

هشت

هفت

پنج

شش

چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب / سروش عالم غیبم چه مژده‌ها داده است

حافظ سخن بگوی که بر صفحه جهان / این نقش ماند از قلمت  یادگار عمر

صد جام بنوشیدم صدگونه بجوشیدم / صد کاسه بریزیدم صد کوزه دراشکستم

یزدان هزار عذر بخواهد ز روی تو / فردا که هیچ عذر نباشد گناه را