آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 7702

توبه بر لب، سبحه بر کف، دل پر از شوق گناه / معصیت را خنده می‌آید ز استغفار ما

چرا نه مردم دانا چنان زید که به غم / چو سرش درد کند دشمنان دُژم گردند

هرچند که سر در سر دستان تو کردیم / با این همه دستان نتوان داد ز دستت

خلق را چون آفرید از لطف، خلاق جهان / داد گوش و چشم و لب، پا و سر و دست و زبان

الف و ب

ج و د

الف و ج

ب و د

گویی شب هجر تو چو بخت سيه من               از تار سر زلف تو آموخته تاری 

من از لب میگون تو مستی طلبیدم                 شد حاصلم از چشم خمار تو خماری 

رقص آیدم از ساز تو چون زهره چنگی              ای لعبت تنبوری و ای آفت تاری 

پیش رخ روشن تر از آیینه ات ای ماه               خورشید کشد آرزوی آینه داری