آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 7429

توبه بر لب، سبحه بر کف، دل پر از شوق گناه / معصیت را خنده می‌آید ز استغفار ما

چرا نه مردم دانا چنان زید که به غم / چو سرش درد کند دشمنان دُژم گردند

هرچند که سر در سر دستان تو کردیم / با این همه دستان نتوان داد ز دستت

خلق را چون آفرید از لطف، خلاق جهان / داد گوش و چشم و لب، پا و سر و دست و زبان

گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب  کن         یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن (جهان = مردم جهان)

شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر           کاین سر پر هوس شود خاک در سرای تو(سر = فکر و اندیشه)

به یاد خم ابروی گلرخان                               بکش جام در بزم می‌خوارها(گلرخان = زیبارویان)

زردرویی می‌کشم زان طبع نازک بی‌گناه         ساقیا جامی بده تا چهره را گلگون کنم (جام = شراب و نوشیدنی)