آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس سوم : تشبیه | آزمون شماره 8691

وقت گل است نوش کن باده چون گلاب را/بلبل نغمه ساز کن بلبله شراب را

گرد سفید برق را تا بنشاند از هوا/موج بلند می شود چشمه آفتاب را

کی چو من سوزند یاران گرچه دلسوزند، لیکن/عود چون سوزد بود دل گرمی ای هم مجمری را

خورد عاشق چیست پیکان های زهر آلود هجر/وصل چون یار تو باشد بازجو لوزینه را (لوزینه=نوعی شیرینی)

عشق آتشی است در دل و آبی است در دو چشم/ با هر که عشق جفت است زین هر دو فرد نیست

عشرتی گر هست در دارالامان خامشی است/ غنچه‌سان با صد زبان خوش‌سخن خاموش باش

صفحۀ آیینه لغزشگاه پای خامه است/ زیر شمشیر حوادث جبهۀ بگشاده باش

درگلستان بلبل و در انجمن پروانه باش/ هرکجا دام تماشایی که بینی دانه باش

ج _ ب _ الف

الف _ ب _ ج

ب _ الف _ ج

الف _ ج _ ب

مرغ دلم باز پریدن گرفت / طوطی جان قند چریدن گرفت 

از دام زلف و دانه خال تو در جهان / یک مرغ دل نماند نگشته شکار حُسن

مرغ دل ما گریخت زان طفل / در دامگه ندامت افتاد

ز کفر زلف تو هر حلقه‌ایّ و آشوبی / ز سحر چشم تو هر گوشه‌ایّ و بیماری