آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس سوم : تشبیه | آزمون شماره 8750

نه باغ ماند و نه بستان که سرو قامت تو/ برست و ولوله در باغ و بوستان انداخت

هر آدمی‌ای که مهر مهرت/ در وی نگرفت سنگ خاراست

ابروش کمان قتل عاشق/ گیسوش کمند عقل داناست

بر آتش عشقت آب تدبیر/ چندان که زدیم باز ننشست

چشمۀ چشم من از سرو قدت یابد آب/ رشتۀ جان من از شمع رُخَت دارد تاب «۳»

ساقی مجلس بده! باده که خواهیم رفت/ ما به هوای لبش، در سر می چون حباب «۲»

چون تو را شمع صفت، با همه کس رویی هست/ من که پروانه‌ام ای شمع، ز من روی متاب «۱»

عود خشکم، آتش جانسوز می‌باید، مرا/ تا ز طیب جان، دماغ حاضران گردد رطیب «۲»

عشق آتشی است در دل و آبی است در دو چشم/ با هر که عشق جفت است زین هر دو فرد نیست

عشرتی گر هست در دارالامان خامشی است/ غنچه‌سان با صد زبان خوش‌سخن خاموش باش

صفحۀ آیینه لغزشگاه پای خامه است/ زیر شمشیر حوادث جبهۀ بگشاده باش

درگلستان بلبل و در انجمن پروانه باش/ هرکجا دام تماشایی که بینی دانه باش