آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دوم : پایه های آوایی | آزمون شماره 8589

کار پاکان را قیاس از خود مگیر/ گرچه باشد در نبشتن شیر و شیر

نه چندان آرزومندم که وصفش در بیان آید/ وگر صد نامه بنویسم حکایت بیش از آن آید

که روی است آنکه دیدارش ببرد از من شکیبایی/ گواهی می‌دهد صورت بر اخلاقش به زیبایی

جایی که سرو بوستان با پای چوبین می چمد/ ما نیز در رقص آوریم آن سرو سیم اندام را

به او گویم

برآید ماه

پیدا کن

به دستم داد

به دنبال

نشیند

چُنان زار

ناقه در گل

من از بازوی خود دارم بسی شکر

دست ما کوتاه و خرما بر نخیل

همچو صبحم یک نفس باقی است با دیدار تو

ابر آزاری برآمد باد نوروزی وزید

دوش‌که صبح چاک زد صدره چرخ عنبری / خضر درآمد از درم صبح‌وش از منوّری

به رخت چه چشم دارم که نظر دریغ داری / به رهت چه گوش دارم که خبر دریغ داری

ز دلت چه داد خواهم که نه داور منی / ز غمت چه شاد باشم که نه غم خور منی

تو می روی و به نظاره تو چشم جهانی / بگو که آگهی از عاشقان دلشدگانی