آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس دوم : پایه های آوایی | آزمون شماره 8156

خدایا به خواری مران از درم/ که صورت نبندد دری دیگرم

در این بود درویش شوریدهرنگ/که شیری درآمد شغالی به چنگ

نبینی که چون با هم آیند مور/ ز شیران جنگی برآرند شور

ندانم هیچ کس در عهد حسنت/ که با دل باشد الا بیبصارت

بشنو از ایمان که می‌گوید به آوازی بلند

که بدر پرده تن را و ببین مشعله‌ها را

این پنج چشمه حس تا در تنت روان است

حریف زبان‌های مرغان ما

گفتم آخر درد خاقانی دوا یابد به صبر: گف تَ ما خِر / در دِ خا قا / نی دَ وا یا / بد بِ صبر

به فندق گل و ارغوان را بخست: بِ فن دُق / گُ لُ ار / غَ وان را / بِ خست

آنچه در آینه بینم نه منم: آن چِ در / آ یِ نِ / بی نم نَ / مَ نم

شد آبروی عاشقان زان خوی آتشناک تو: شد آ بِ رو / یِ عا شِ قان/ زان خو یِ آ / تش نا کِ تُ

آفتاب دیدگانم سرد می‌شد / آسمان سینه‌ام پر درد می‌شد (فاعلاتن - فاعلاتن - فاعلاتن)

جهانا عهد با من گر چنین بستی / نیاری یاد از آن پیمان که کردستی (مفاعیلن - مفاعیلن - مفاعیلن)

نکوهش مکن چرخ نیلوفری را / برون کن ز سر باد خیره‌سری را (فعولن - فعولن - فعولن - فعولن)

شمع پیشت روشنایی نزد آتش می‌نماید / گل به دستت خوبرویی پیش یوسف می‌فروشد (مستفعلن - مستفعلن - مستفعلن - مستفعلن)

هشت

چهارده

شش

چهار