آزمون آنلاین فارسی 2 - درس نهم : ذوق لطیف | آزمون شماره 1738

زین گلستان عاقبت چون باد می‌باید گذشت / بر درختی هر زمان چون تاك پیچیدن چرا

قصرش گلستان ارم صدرش دبستان کرم / در هر شبستان از نعم بستان نو پرداخته

کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش / وه که بس بی‌خبر از غلغل چندین جرسی

گشتیم پیر از غم دنیا و آخرت / پشت کمان خمیده ز فکر دو خانه است

گفتم عشقت قرابت و خویش منست / غم نیست غم از دل بد اندیش منست

گفتا به کمان و تیر خود می‌نازی / گستاخ مینداز گرو پیش منست

ویرانه ز توست چون تو رفتی / معمور شود به عدل سلطان 

چو از دشت نزدیک شهر آمدند / کزان شهر جوینده بهر آمدند

۱

۲

۳

۴

چهار

یک

دو

سه

دوستی را گفتم: اینک عمر شد؛ گفت : ای عجب! / طرفه می‌دارم که بی‌دلدار چون بردی به سر؟ (مسند)
 

این صبر تلخ و نغمۀ شیرین طبیب ماست / با اشک شور خود که صفا می‌دهد به دل؟ (معطوف)
 

شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما / بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد (نهاد)
 

با داغ تو رنجوری، به کز نظرت دوری / پیش قدمت مردن، خوش‌تر که به هجرانت (متمم)