آزمون آنلاین فارسی 2 - درس یکم : نیکی | آزمون شماره 8696

چندین شجر وفا نشاندم/ وز وصل تو ذره ای ثمر نی

که عاشق قدر وصل آنگاه داند/که عاجز گردد از هجران آجل

عاشق و رندم و میخواره به آواز بلند/ وین همه منسب از آن حور پریوش دارم

قرض از هجر اگر شادی دشمن بودست/دشمنم شاد شد و سخت بیاسود بیا 

من آن یاد را خاک خواهم شدن / که بوی تو می آرد از چین عشق

این قدر کز خود به فکر جستجویت رفته ام / گر نگردم بی نشان عنقانشان خواهم شدن 

خواهم شدن به بستان چون غنچه با دل تنگ / وان جا به نیک نامی پیراهنی دریدن 

ساکن کوی خرابات مغان خواهم شدن / کز در مسجد مرا امید فتح الباب نیست 

این هدهد از سپاه سلیمان همی‌پرد/وین بلبل از نواحی گلزار می‌رسد

به روز عیدی کو بخش کردن آغازد/به هر سویست عروسی به هر نواحی صور

نواهی کو ببندد همی گذار قدر/اوامر تو بتابد همی عنان قضا

همش بر آسمان دست اوامر/همش بر اختران حکم نواهی

من برآنم تا شکرریزی کنم/قعر چه را صدر علیّین کنم

این چنین گفته است آن صدر کبار/تا نگویی که گل هم از خوار است

صدر خرابات کسی را بُوَد/کاو رَهَد از صدر و ز نام و ز ننگ

صلاح کار کجا و من خراب کجا/ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا

چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد
 

که علم بی‌خبر افتاد و عقل بی‌حس شد
 

توبت کنون چه فایده دارد که نام شد؟
 

چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد؟