آزمون آنلاین فارسی 2 - درس دوازدهم : کاوه ی دادخواه | آزمون شماره 2463

پیمانۀ حیاتم پر شد فغان که نتوان/ پیمان از او گرفتن پیوند از او بریدن (حسن تعلیل - جناس)

برخیز تا به پاي شود روز رستخیز/وانگه ببین شهید غمت در چه حالت است (تلمیح - ایهام)

شد چمن انجمن از بوي خوشش پنداري/که سمن در بغل و گل به گریبان دارد (جناس - حس آمیزي)

اسباب پریشانی جمع است براي م /جمعیّت اگر خواهی زان طرّه پریشان باش (پارادوکس - مجاز)

همان زال کاو مرغ پرورده بود/ چنان پیر سر بود و پژمرده بود

جهاندار هوشنگ با راي و داد/ به جاي نیا تاج بر سر نهاد

سواران لشکر برانگیختند/  همه دشت پیشش درم ریختند

چو بشنید گفتار اخترشناس/ بخندید و پذرفت از ایشان سپاس

صنف و گونه، افراط و تفریط، محوّطه و صحن          

سترگ و عظیم، حلقه و طوق، تلبیس و نیرنگ

متلألئ و درخشان، هرب و نزاع، خوالیگر و طبّاخ       

ثقت و اعتماد، طاعنان و عیب جویان، تلمّذ و شاگردي

جهاندار هوشنگ با رای و داد / به جای نیا تاج بر سر نهاد

دریدم جگرگاه دیو سپید / ندارد بدو شاه ازین پس امید 

اگر کوه آتش بُوَد بسپرم / ازین تنگ، خوار است اگر بگذرم

چنین سال سیصد همی¬رفت کار / ندیدند مرگ اندر آن روزگار