آزمون آنلاین فارسی 2 - درس دوازدهم : کاوه ی دادخواه | آزمون شماره 3349

چو کاوه برون آمد از پیش شاه/بر او انجمن گشت بازارگاه

سوي لشکر آفریدون شدند/ ز نیرنگ ضحّاك بیرون شدند

هم آن گه یکایک ز درگاه شاه/برآمد خروشیدن دادخواه

همی رفت پیش اندرون مرد گُرد/ سپاهی بر او انجمن شد نه خرد

همی‌رفت منزل به منزل چو باد/ سری پر ز کینه دلی پر ز داد
 

بیاورد ضحاک را چون نَوَند/ به کوه دماوند کردش به بند
 

تو یک ساعت چو افریدون/ به میدان باش تا زان پس
 

با جوانان چو دست بگشادی/ پای گردون پیر بربستی
 

 از آن پس چنین گفت با موبدان / که ای پرهنر نامور بخردان (روحانیان زردشتی ـ مخفف بی‌خرد)

 یکی محضر اکنون بباید نوشت / که جز تخم نیکی سپهبد نکشت (دفترخانه ـ فرماندار سپاه)

بدو گفت مهتر به روی دژم / که بر گوی تا از که دیدی ستم؟ (بزرگ‌تر و مجازاً شاه ـ خشمگین)

 ز بیم سپهبد همه راستان / بدان کار گشتند همداستان (درستکاران ـ داستان گفتن با یکدیگر)