آزمون آنلاین فارسی 2 - دستور | آزمون شماره 9115

قناعت می‌کنم با درد چون درمان نمی‌یابم. (مفعول)

ناله مرغ اسیر  این همه بهر وطن است(صفت اشاره)

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را. (مفعول)

برفتند لشکر به‌کردار گرد. (نهاد)

بهار آمد و گلزار نور باران شد / چمن ز عشق رخ یار لاله افشان شد

برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر / وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد

ارغوان جام عقیقی به سمن خواهد داد / چشم نرگس به شقایق نگران خواهد شد

زین پیش دلاورا کسی چون تو شگفت / حیثیت مرگ را به بازی نگرفت

چندین وفا که کرد چو من در هوای تو؟        و آن گه ز دست هجر تو چندین جفا که برد؟

راز درون پرده ز رندان مست پرس            کاین حال نیست زاهد عالی‌مقام را

مژه سیاهت ار کرد به خون ما اشارت          ز فریب او بیندیش و غلط مکن نگارا 

دور است سر آب از این بادیه هُش دار          تا غول بیابان نفریبد به سرابت