آزمون آنلاین فارسی 2 - درس شانزدهم : قصّه ی عینکم | آزمون شماره 3675

داغ پنهانم نمی بینند و مهر سر به مهر / آن چه بر اجزای ظاهر دیده اند آن گفته اند

آید هنوزشان ز لب لعل بوی شیر / شیرین لبان نه شیر که شکّر مزیده اند

رنگ دستت نه به حنّاست که خون دل ماست / خوردن خون دل خلق به دستان تا چند؟

نه من از دست نگارین تو مجروحم و بس / که به شمشیر غمت کشته چو من بسیارند

ریاحین: گل‌های خوشبو/ جال: ظرفی از پشم بافته/ حبّه: دانه/ گرازان: جلوه‌کنان

وقیعت: بدگویی/ تکفّل: برعهده گرفتن/ گشن: گلشن/ مطاوعه: فرمان‌برداری

تخلّص: رهایی یافتن/ دها: هوشمند/ زه‌آب: چشمه/ معونت: مدد کردن

ثقت: اعتماد ‌کردن/ تگ: دویدن/ موالات: پیروی کردن/ ورطه: دشواری

سندبادنامه (ظهیریِ سمرقندی)- الهی‌نامه (عطار نیشابوری)

داستان کباب‌غاز (محمدعلی جمال‌زاده)- تیرانا (سید مهدی شجاعی)

تمهیدات (عین‌القضات همدانی)- قصه‌ی شیرین فرهاد (احمد عربلو)

تذکرة‌الاولیا (عطار نیشابوری)- مثل درخت در شب بارانی (م. سرشک)

یک                              

دو                                    

سه                                    

چهار