آزمون آنلاین فارسی 2 - درس دهم : بانگ جَرَس | آزمون شماره 6385

وقت است تا برگ سفر بر باره بندیم / دل بر عبور از سد خار و ( خواره - خاره ) بندیم

از هر کران بانگ ( رهیل - رحیل ) آید به گوشم / بانگ از جرس برخاست وای من خموشم

وادی پر از فرعونیان و ( قبطیان - غبطیان ) است / موسی جلودار است و نیل اندر میان است

(فرض- فزز) است فرمان بردن از حکم جلودار / گر تیغ بارد گو ببارد نیست دشوار 

سه

چهار

پنج

شش

جانان من برخیز بر جولان برانیم / زان جا به جولان تا خط لبنان برانیم

عشق شوری در نهاد ما نهاد / جان ما در بوتۀ سودا نهاد

برو ای ترک که ترک تو ستمگر کردم / حیف از آن عمر که در پای تو من سر کردم

 حال چوگان چون نمی‌دانی که چیست / ای نصیحت‌گو به ترک گوی گوی

 پنج             
 

چهار              
 

سه                 
 

دو

فرض است فرمان بردن از حکم جلودار/ گر تیغ بارد ، گو بیارد ، جان سپر کن (مثال و نمونه ـ پیشرو و کسی که جلوتر از همه در یک کاروان حرکت می‌کند)
 

دریادلان راه سفر درپیش دارند/ پا در رکاب راهوار خویش دارند (حلقه‌ای فلزی که در طرف زین اسب قرار دارد و سوار پا در آن می‌گذارد ـ راه‌راه)
 

گاه سفر شد باره بر دامن برانیم/ تا بوسه‌گاه وادی ایمن برانیم (اسب ـ دره)
 

از هر کران بانگ رحیل آید به گوشم/ بانگ از جرس برخاست وایِ من خموشم (طرف ـ سفر کردن)