آزمون آنلاین فارسی 2 - درس سوم : در امواج سند | آزمون شماره 8661

بیا که با تو کنم عرض سوز و درد نهان / که از طبیب نپوشند خستگان امراض 

ادا چگونه کنم شُکر درد بی درمان ؟ / که از طبیب مرا بی نیاز ساخته است 

پیش طبیب عاشقان بیمار درد عشق را / جز جان فشانی از غمش هرگز نشد درمان عشق 

دردی است،غیر مردن آن را دوا نباشد / پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن 

 قـسـمـت مـا از کـریـمـان جــهـان آوازه ای اســت  /  رزق مــا زیـن کــاروان بــانـگ درایـی بــیـش نـیـست
 

در خور احسان به سایل ظرف می بخشد کریم  /  سـهل بـاشـد گـر سـبـوی ما درین دریا شـکـسـت
 

می فشانم هر چـه می گیرم چـو ابـر نوبـهار /   با من احسان ، باتمام خلق احسان کردن است
 

فـعـل نـیکـو زشـت مـی گـردد ز نـافـهـمـیدگـی  /  بـخل در جای خود از احسان بـیجا بـهترست
 

شب فراق که داند که تا سحر چند است / مگر کسی که به زندان عشق دربند است (غنایی)

بر درِ ارباب بی مروّت دنیا / چند نشینی که خواجه کی به درآید؟ (تعلیمی)

ناگهان قفل بزرگ تیرگی را می‌گشاید / آن‌که در دستش کلید شهر پر آیینه دارد (انقلاب اسلامی)

یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی‌کند / کسی به کوچه سار شب، درِ سحر نمی‌زند (غنایی)