آزمون آنلاین فارسی 2 - درس پانزدهم : کبوتر طوقدار | آزمون شماره 5746

حرم شادی کنان بر طاق ایوان/که مروارید بر تاجش ببارند

زمین می گفت عیشی خوش گذاریم/ازین پس، آسمان گفت ارگزارند.

من جرعه نوش بزم تو بودم هزار سال/کی ترک آبخورد کند طبع خوگرم

زهی حمیده خصالی که گاه فکر صواب/تو را رسد که کنی دعوی جهانبانی

ریاحین: گل‌های خوشبو/ جال: ظرفی از پشم بافته/ حبّه: دانه/ گرازان: جلوه‌کنان

وقیعت: بدگویی/ تکفّل: برعهده گرفتن/ گشن: گلشن/ مطاوعه: فرمان‌برداری

تخلّص: رهایی یافتن/ دها: هوشمند/ زه‌آب: چشمه/ معونت: مدد کردن

ثقت: اعتماد ‌کردن/ تگ: دویدن/ موالات: پیروی کردن/ ورطه: دشواری

 آخِر : سرانجام ؛ مئونت : یاری                                          

فراغ : دوری ؛ ثقت : اطمینان
 

گزاردن : قرار دادن ؛ ضبط : حفظ و نگهداری                        

صلاح : خیر و نیکی ؛ قضا : سرنوشت