آزمون آنلاین فارسی 2 - درس دهم : بانگ جَرَس | آزمون شماره 6627

باری است سر بر دوش من خواهم فکندن بار من /باری چو باری می کشم بر دوش هم بار شما

داد تو را داد تا که داد دهی تو  /گر ندهی داد، داد از تو کند داد

دادگر آسمان که داد بشر داد /  داد که تا خاکیان، رَهند ز بیداد

بادت به دست باشد اگر دل نهی به هیچ / در معرضی که تخت سلیمان رود به باد

۴

٣

٢

١

وقت است تا برگ سفر بر باره بندیم/ دل بر عبو از سدّ خار و خاره بندیم
 

دریادلان راه سفر در پیش دارند/ پا در رکاب راهوار خویش دارند
 

جانان من برخیز و بشنو بانگ چاووش/ آنک امام ما عَلَم بگرفته بر دوش
 

برِ مصطفی بهر رخصت دوید/ ازو خواست دستوری اما ندید

اسب ـ سنگ ـ زنگ ـ توشه و آذوقه ـ اجازه                          

اسب سیاه ـ نوعی سنگ سخت ـ زنگی ـ خوراک ـ دفعه
 

 اسب ـ نوعی پارچه ابریشمی ـ زنگ ـ برگ درخت ـ اجازه      

اسب زرد ـ سنگ ـ زنگ ـ برگ درخت ت مرتبه 

تهمتن گز اندر کمان راند زود / بدان¬سان که سیمرغ فرموده بود (حماسی)

ای سلیمان در میان زاغ و باز / لطف حق شو، با همه مرغان بساز (تعلیمی)

برارم ز بن بیخ بیداد را / به گردون زنم پایۀ داد را (انقلاب اسلامی)

نه تلخ است صبری که بر یاد اوست/ که تلخی شکر باشد از دست دوست (غنایی)