آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هفتم : باران محبّت | آزمون شماره 6347

۱

۲

۳

۴

خر ز بهر دفع خوار از سوز و درد/جفته می انداخت صدجا زخم کرد

پدرم روضه رضوان به دو گندم بفروخت/من چرا ملک جهان را به جوی نفروشم

تا قیامت روزه دارم روز و شب/چون ز خوان فضل روزه بشکنم

همچو اشتر زیر بارم روز و شب/ تا بنگشایی به قندت روزه ام

حاجت روای شاه و گدا بود درگهم / اکنون فکنده در به درم چرخ چون گدا

کند تأثیر سوز عشق در شاه و گدا یکسان / که بید و عود را آتش به یک دندانه می سوزد

عجز و قدر ار نشود مانع بی باکی عشق / خانۀ شاه و گدا در ره سیلاب یکی است 

یکی است نسبت داغ جنون به شاه و گدا / ز آفتاب قیامت کسی مسلّم نیست 

با زبردستی سپهرآهنين پی برنداشت / از امانت بار سنگين که من برداشتم

 آسمانها سر به جيب فکر ماست /  تا کجا بار امانت برد خم

گر به صورت عارفی رفت از جهان  / جان امانت داشت با جانان سپرد

وآنجا که عرضه داده عشقت امانت خود  / هم کوه پست گشته هم چرخ در رميده

مرصادالعباد، غزلیات شمس، تذکره‌الاولیا، لیلی و مجنون

تذکره‌الاولیاء، غزلیات شمس، لیلی و مجنون، مرصاد‌العباد

مرصاد‌العباد، لیلی و مجنون، تذکره‌الاولیا، غزلیات شمس

تذکره‌الاولیاء، مرصادالعباد، لیلی و مجنون، غزلیات شمس