آزمون آنلاین فارسی 2 - درس هفتم : باران محبّت | آزمون شماره 5470

جسم خاکی از عشق بر افلاک شد/کوه در رقص آمد و چالاک شد 

گر نور عشق حق بر دل و جانت اوفتد/ بالله کز آفتاب فلک خوبتر شوی 

گویند روی سرخ تو سعدی که زرد کرد/اکسیر عشق  بر مسم افتاد و زر شدم 

عرضه کردم دو جهان بر دل کار افتاده/ به جز از عشق تو باقی همه فانی دانست

ابلیس پرتلیس یکبار گرد او طواف میکرد و بدان یک چشم،اعورانه بدو در می نگریست

ابلیس با خود گفت: "اگر ما را آفتی رسد از این شخص از این موضع تواند بود                 

ابلیس را چون در دل آدم بار ندادند مردود همۀ جهان گشت 

چون کار دل به این کمال رسید،گوهری بود در خزانۀ غیب که آن را از نظر خازنان پنهان داشته بود 

تا جهان باشد جبار نگهبان تو باد/بخت مطیع تو و چرخ به فرمان تو باد

به خدائی که برافروخت سپهر اطلس/ به رسولی که برون تاخت ز چرخ والا 

درختی بس شگرف و میوه‌دار است/مر او را باغبان پروردگار است 

بشر ماورای جلالش نیافت/ بصر منتهای کمالش نیافت

جلوه ای کرد رخت دید ملک عشق نداشت / عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد

ملک از سوز عشق بهره نداشت / کاین نمک در خمیر بوالبشرست

دل به عشق تو سپردم به امانت لیکن / باورم نیست که دیگر به میان می آید

نداشت طاقت این بار آسمان و زمین / ظلوم ماست که شد عامل امانت عشق 

غنایی، تعلیمی، سفر و زندگی، پایداری

تعلیمی، داستانی، پایداری، سفر و زندگی

غنایی، تعلیمی، پایداری، سفر و زندگی

حماسی، داستانی، سفر و زندگی، پایداری