آزمون آنلاین زيست شناسی 2 - گفتار 1: گیرنده‌های حسی | آزمون شماره 7063

گیرنده‌ی نوری برخلاف گیرنده‌ی تماس در اندام ویژه‌ای قرار دارد.

گیرنده‌های دمایی هیپوتالاموس به دمای محیط حساس‌اند.

انتهای دندریت هر گیرنده‌ی حواس پیکری، درون پوشش بافت پیوندی است.

گیرنده‌های حس وضعیت در انواع ماهیچه‌ها، زردپی‌ها و کپسول مفاصل قرار دارند.

عمقی‌ترین گیرنده‌ی حسی پوست، نوعی گیرنده‌ی تماسی بوده که در بین یاخته‌های بافت پیوندی قرار دارند.

در پی تحریک گیرنده‌ی حسی در پوست، کانال‌های دریچه‌دار سدیمی باز شده و سدیم به یاخته وارد می‌شود.

لاکتیک اسید می‌تواند باعث ایجاد آسیب بافتی و تحریک گیرنده‌های درد ‌شود.

هر گیرنده‌ی حسی موجود در پوست، اطلاعات دریافتی را از طریق ریشه‌ی پشتی به نخاع منتقل می‌کند.

هرگاه مدتی در معرض محرک ثابتی قرار گیرند، پیام عصبی تولید نمی‌­کنند و یا پیام عصبی کمتری تولید می‌­کنند.

انتهای دارینه‌­ی یاخته‌­های عصبی حسی هستند که درون پوششی از بافت پیوندی قرار گرفته‌­اند.

می‌­توانند پیام عصبی تولید کنند و به منظور پردازش، آن­ را به دستگاه عصبی مرکزی ارسال ­می­‌کنند.

با فشرده شدن پوشش اطرافشان، تحریک شده و پتانسیل الکتریکی غشای آن­ها تغییر می­‌کند.

در ماهیچه‌ی دوسر بازو، فقط در پی انقباض عضله تحریک می‌شوند.  

برخلاف یاخته‌های مخروطی شبکیه قادر به تغییر اختلاف پتانسیل دوسوی غشا خود هستند.

می‌توانند اطلاعاتی را به مرکز تنظیم وضعیت و تعادل بدن ارسال کنند.

همانند گیرنده‌های حس ویژه­ی موجود در سقف حفره بینی، از نوع مکانیکی هستند.  

ساختاری جهت بستن منافذ تنفسی سطح بدن دارند.

با کمک یاخته و یا بخشی از آن، اثر محرک را دریافت می‌کنند.

همولنف در آن‌ها، از طریق رگ‌ها به درون حفره‌هایی پمپ می‌شود.

مواد زائد بدن آن‌ها، توسط کریچه (واکوئل)های انقباضی دفع می‌شود.