آزمون آنلاین فلسفه 2 - درس 6: خدا در فلسفه (2) | آزمون شماره 11846

 همه ممکنات در رسیدن به کمالات و خیرات مشتاق‌اند.

هر موجود زنده‌ای میل به بقا و برآوردن نیازهایش دارد.

جهان هستی بر مبنایی محکم و متقن ایستاده و پابرجاست.

 انسان واسطه‌ای برای انتقال لطف و عنایت خدا به موجودات است.

موجودِ ممکن‌الوجود به واجب‌الوجودی بالذات نیاز دارد.

هر موجود در ذات خود نسبت به وجود و عدم مساوی است.

امکان ذاتیِ موجودات به وجودی واجب‌الوجود گره می‌خورد.

موجودی که وجود برایش ذاتی باشد، واجب‌الوجود بالذات است.

نه می‌زاید و نه زاییده می‌شود.

دارای ویژگی‌ها معین است.

نوعی هستی پیوسته ثابت است.

در میان مخلوقات، بهترین است.

هر کدام از موجودات عالم مظهر خرد هستند.

فقط انسان خردورز مظهر خرد و حکمت است.

فقط جهان به صورت کلی نشان حکمت است، نه اجزای آن.

انسان خردورز مظهر خرد است و سایر موجودات مظهر قدرت خدا هستند.