آزمون آنلاین فارسی 3 - فارسی 3 | آزمون شماره 5976

 گر بر تن من زبان شود هر مویی       یک شکر تو از هزار نتواند کرد

ز کنه ذات او کس را نشان نیست       که هر چیزی که گویی اینست آن نیست

 ز مشتی خاک ما را آفریدی            چگونه شکر این نعمت گزاریم

 از دست و زبان که برآید             کز عهده شکرش به در آید

امید هست کهنه شود عشق تازه زور                   خورشید پیر اگر به مه و سال می‌شود

عشق دیرین پرتوی دارد که بعد از سال‌ها               داغ‌های کهنه را خورشید زاری کرده است

آسمان کهنه سبویی است ز میخانه عشق                بحر یک قطره تلخی است ز پیمانه عشق

کرد آخر صحبت یوسف زلیخا را جوان                      بعد پیری عشق را عهد شباب دیگر است