آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 12: گذر سیاوش از آتش | آزمون شماره 100

چو او را بدیدند برخاست غو / که امد ز آتش برون شاه نو

یکی دشت با دیدگان پر ز خون / که تا او کی آید ز اتش برون

چنان آمد اسپ و قبای سوار / که گفتی سمن داشت اندر کنار 

چو از کوه آتش به هامون گذشت / خروشیدن امد ز شهر و ز دشت

برو،ای عهد مستوری درآ،ای دور بدنامی / که من دیوانه عشقم،سر و سامان نمی خواهم

بده توفیقم از عصیان قد من چون دو تا گردد / نگه دار از سیه رویی و بدنامی نگینم را 

چون شهره و نام نکو آمدحجاب راه او / در کوی بدنامی درآ،رندانه شو،رندانه شو

ای دل اندر عاشقی تو نام نیکو ترک کن / کابتدای عشق رسوایی و بدنامی است آن

دوش گفتم بکند لعل لبش چاره‌ی من / هاتف غیب ندا داد که آری بکند

دلا بسوز که سوز تو کارها بکند / نیاز نیم‌شبی دفع صد بلا بکند

عتاب یار پری‌چهره عاشقانه بکش / که یک کرشمه تلافی صد جفا بکند

گر می‌فروش حاجت رندان روا کند / ایزد گنه ببخشد و دفع بلا کند

الف - ج - ه‍

الف -ب - ج

ب - ج - د

ج - د - ه‍