آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 12: گذر سیاوش از آتش | آزمون شماره 4553

چو او را بدیدند برخاست غو / که امد ز آتش برون شاه نو

یکی دشت با دیدگان پر ز خون / که تا او کی آید ز اتش برون

چنان آمد اسپ و قبای سوار / که گفتی سمن داشت اندر کنار 

چو از کوه آتش به هامون گذشت / خروشیدن امد ز شهر و ز دشت

سراسر همه دشت بریان شدند / بر آن چهر خندانش گریان شدند

سیم روز گشتاسپ آگاه شد / که فرزند جوینده گاه شد

نامم به عاشقی شد و گویند توبه کن / توبه کنون چه فایده دارد که نام شد

دل شاه زان پراندیشه شد / سرش را غم و درد هم پیشه شد