آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 13: خوان هشتم | آزمون شماره 2061

طعمه دام و دهان خان هشتم بود/ و می اندیشید که نبایستی بگوید هیچ /بس که بی شرمانه و پست است  این تزویر…

رخش آن طاق عزیز، آن تای بی همتا/ با هزاران یاد های روشن و زنده…

او شقاد، آن نابرادر بود/ که درون چَه نگه می کرد و می خندید…

مرد نقال از صدایش ظجّه می بارید/ و نگاهش مثل خنجر بود…

زمانی پر اندیشه شد زال زر/ برآورد یال و بگسترد پر

ببردند ضحّاک را بسته خار /به پشت حیونی بر افکنده زار

بپیچیدضحّاک بیدادگر / بدرّیدش از حول گفتی جگر

بپیچید هر یک به چیزی عنان / به گرز و به تیغ و به تیر و سنان

هوا را از من بگیر اما خنده‌ات را نه (شیللر) - داستان کباب‌غاز (محمدعلی جمال‌زاده)

منطق‌الطیر (عطار) - مسافر (پابلو نرودا)

تیرانا (مهرداد اوستا) - در حیاط کوچک پاییز در زندان (محمدابراهیم باستانی پاریزی)

فی حقیقة العشق (سهروردی) - مثل درخت در شب بارانی (محمدرضا شفیعیِ کدکنی)