آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 10: فصل شکوفایی | آزمون شماره 1588

چون رود امیدوارم بی‌تابم و بی‌قرارم / من می‌روم سوی دریا جای قرار من و تو (متمم - مضاف‌الیه)

با این نسیم سحرخیز، برخیز اگر جان سپاریم / در باغ می‌ماند ای دوست، گل یادگار من و تو (متمم - منادا)

دیروز اگر سوخت ای دوست غم برگ و بار من و تو / امروز می‌آید از باغ بوی بهار من و تو (نهاد - قید)

آن‌جا در آن برزخ سر د در کوچه‌های غم و درد / غیر از شب آیا چه می‌دید چشمان تار من و تو (متمم- قید)

ز روزگار خرابم کسی شود آگاه /  که خار در جگر قفل بر دهن دارد

از خون جوانان وطن ، لاله دمیده / وز ماتم سرو قدشان ، سر خمیده

در آن کویر سوخته آن خاک بی بهار / حتّی علف اجازهً زیبا شدن نداشت

اهریمن استبداد آزادی ما را کشت / نه صبر و سکون جایز ، نه حوصله باید کرد

مي رسد احسان به هر کس قابل احسان شود / تنگدستان را وسايل گر نباشد گو مباش

چشم بر احسان گردون دوختن ديوانگيست / دانه ها هشيار باشيد آسيا دلاک نيست

نيست موقوف طلب احسان ارباب کرم / مي شود باد از وصال گل معطردر گذار

می فشانم هر چه می گيرم چو ابر نوبهار / با من احسان ، باتمام خلق احسان کردن است