آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 10: فصل شکوفایی | آزمون شماره 1263

سه _ سه 

چهار _ چهار

چهار _ دو

سه _ دو

برزخ = حدفاصل میان دو چیز / چشمداشت = توقع امری از چیزی یا کسی / داعیه = ادعا / زخمه = ضربه 

تشر = سخنی که همراه با خشم و اعتراض است / پگاه = سحرگاه / جناق = استخوان پهن و دراز در عقب قفسۀ سینه / حزین = غم انگیز

حیثیت = آبرو / دنج = ویژگی جای خلوت و آرام بدون رفت و آمد / دیباچه = آغاز هر نوشته / شامه = حس بویایی

شبح = سایه موهوم از کسی یا چیزی / گردان = واحد نظامی شامل سرگروهان / معبر = گذرگاه / مُسلِم = پیرو دین اسلام

چون رود امیدوارم بی‌تابم و بی‌قرارم / من می‌روم سوی دریا جای قرار من و تو (متمم - مضاف‌الیه)

با این نسیم سحرخیز، برخیز اگر جان سپاریم / در باغ می‌ماند ای دوست، گل یادگار من و تو (متمم - منادا)

دیروز اگر سوخت ای دوست غم برگ و بار من و تو / امروز می‌آید از باغ بوی بهار من و تو (نهاد - قید)

آن‌جا در آن برزخ سر د در کوچه‌های غم و درد / غیر از شب آیا چه می‌دید چشمان تار من و تو (متمم- قید)

روی جانان طلبی آینه را قابل ساز / ورنه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی

گوهر مخزن اسرار همان است که بود / حقّه‌ی مهر بدان مهر و نشان است که بود

این بوی روح‌پرور از آن خوی دلبر است / وین آب زندگانی از آن جوی کوثر است

 سوزی ز ساز عشقت در دل چرا نگیرد / رمزی ز راز مهرت در جان چرا ندارم