آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 16: کباب غاز | آزمون شماره 2373

۳

۲

۴

۱

با حال استیصال پرسیدم: پس چه خاکی به سرم بریزم؟

گفت: خودتان را بزنید به ناخوشی و بگویید طبیب غدقن کرده، از تخت پایین نیایید.

تو رفقای مرا نمیشناسی. بچه قنداقی نیستند که هرچه بگویم آن ها هم باور کنند.

کم کم وقتی درست آن را در زوایا و خفایای خاطر نشخوار کردم معلوم شد آن قدر ها هم نامعقول نیست.

درست کیفور شده بودم که عیالم وارد شده و گفت :جوان دیلاقی مصطفی نام برای عید مبارکی شرفیاب شده است .(سرحال و بانشاط/ قدبلند /به حضور شخص محترمی رسیدن)

جوانی لات و لوت ،آسمان جل و بی دست و پا و تا بخواهی بد ریخت و بد قواره( بی چیز و بی سر و پا/ فقیر و بی چیز/ بد ترکیب)

دیدم ماشاالله چشم بد دور آقا واترقیده اند ، قدش درازتر و تک و پوزش کریه تر شده است ‌(ترقی کردن/ کلمه طنزآمیز برای بیانی ظاهر شخص به ویژه سر و صورت ,زشت تر)

پس از مدتی اندیشه و استشاره چاره منحصر به فرد را در این دیدم که هر طور شده یک غاز دیگر دست و پا کنم. با حال استیصال پرسیدم :پس چه خاکی بر سر بریزم؟( رایزنی و مشورت/ مهّیا کردن/ ناچاری و درماندگی)

سکندری و عدم تعادل/ تیربار و سلاح خودکار آتشین/ مرتعش و لرزان

بنان و انگشتان /وقاحت و بی شرمی/ شقاوت و سخت دلی

دودل و مرّدد /عریضه و شکایت/ استیصال و وصل شدن

ملتفت و متوجه/ وبال و عذاب/ نو نوار و شیک