آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 16: کباب غاز | آزمون شماره 6213

به دهقان نادان چه خوش گفت زن / به دانش سخن گوی یا دم مزن

چو دریا گهردار و خاموش باش / صدف وار سر تا قدم گوش باش

سخن را به میزان دانش بسنج / که گفتار بی علم باد است و دم

آن به که نگویی چو ندانی سخن ایراک ( = زیرا ) / ناگفته بسی به بود از گفته رسوا 

مشغول تماشا و ورانداز این مخلوق کمیاب و شیء ٌعجاب بودم که عیالم هراسان وارد شد.

پس از مدتی اندیشه و اصتشاره چارهٔ منحصر به فرد را در این دیدم که یک غاز دیگر دست و پا کنم.

مصطفی جان لابد ملتفط شده ای مطلب از چه قرار است؛ امروز نشان بده چند مرده هلاّجی.

مصطفی به عادت معهود مبلقی سرخ و سیاه شد و بالاخره صدایش بریده بریده بیرون آمد.

دو

یک

سه

چهار

مهمان‌ها از تظاهرات آقای استادی دودل مانده بودند. (ماضی بعید)

موقع مناسبی است که کباب غاز را بیاورند. (مضارع التزامی)

توی شکمش آلوی برغان گذاشته‌اند. (ماضی نقلی)

مهمان‌های دیگر را با خودت همراه می‌کنی. (ماضی استمراری)

کبّاده: وسیله‌ای کمانی شکل در زورخانه/ خفیه :مخفیگاه/ جول: پوشش/ ارحام: مجازاً خویشان

محظور :حضور داشتن /بذله :بخشش /جبهه :میدان /محظوظ: بهره‌ور

سراسر :هال/ خرخره: گلو و حلقوم /درزی: خیاط/ کُتل :پشته و تپه

مضغ: جویدن/ شخیص :بزرگ و ارجمند/ کلک :آتشدانی از فلز یا سفال/بحبوحه: میان و وسط