آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 1: شکر نعمت | آزمون شماره 5845

پنج

چهار

دو

شش

راه دل عشاق زد آن چشم خماری / پیداست از این شیوه که مست است شرابت

من ز دست تو خویشتن بکشم / تا تو دستم به خون نیالابی

به چشم‌های تو دانم که تا ز چشم برفتی / به چشم عشق و ارادت نظر به هیچ نکردی

شوم به راه تو خاک و در این غمم که مبادا / صبا غبار غم آلود من به کوی تو آرد

دشمنان در مخالفت گرم اند /  آتش ما بدین نگردد سرد (تناقض - کنایه )

هر چه تو گویی بگوی کز لب شیرین تو / گرچه بود تلخ و تیز پایم از آن ذوق نوش ( حس آمیزی - تلمیح )

مشوی ای دیده نقش غم ز لوح سینهً حافظ / که زخم تیغ دلدار است و رنگ خون نخواهد شد (تشخیص - تشبیه)

مرغ دل کز سر زلفت نشکیبد نفسی / باز گویی هوس جنگل (، چنگال ) شاهین دارد (ایهام - تناسب )

مضاف‌الیه - مضاف‌الیه

مفعول - مضاف‌الیه

مفعول - مفعول

مضاف‌الیه - مفعول