آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 9: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 306

صد جوی آب بسته‌ام از دیده بر کنار / بر بوی تخم مهر که در دل بکارمت

قد همه دلبران عالم / پیش الف قدت چو نون باد

تو گر خواهی که جاویدان جهان یکسر بیارایی / صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت

ز غصه، چو پرکاهی شود ز قصه من / اگر به کوه شرح دهم آرزوی تو را

 بگریست چشم دشمن من بر حدیث من / فضل از غریب هست و وفا در قریب نیست (تضاد _ جناس)

 دور از رخ تو دَم‌به‌دَم از گوشه چشمم / سیلاب سرشک آمد و طوفان بلا رفت (اغراق _ ایهام)

 نیست صائب چاه و زندان بر دل من ناگوار / هم‌چو یوسف می‌فزاید عزّت از خواری مرا (تلمیح _ تناقض)

 لب شیرینت ار شیرین بدیدی در سخن گفتن / بر او شکرانه بودی گر بدادی ملک پرویزت (جناس تام _ تشبیه)