آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 6: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 2328

چند از او سخن چو عقیق یمانی / چند از او لعل چو نگین درخشان (موازنه - تشبیه)

کمان بیکار گردد چون هدف از پای بنشیند / نه از رحم است اگر بر پای دارد آسمان ما را (واج‌آرایی - لف و نشر)

خضرم از آب بقا شست و صفا داد مرا / از فنا لخت شدم رخت بقا داد مرا (تکرار - تضاد)

هر خازنی به گنج امانت امین نبود / این قرعه را کشید مشیت به نام ما (تلمیح - اشتقاق)

جسمی دارم چون جان مجنون همه درد/ جانی دارم چو زلف لیلی همه تاب

نشستم تا کمر در خون ز اشک لاله گون خود/ تو چون دشمن شدی من هم کمر بستم به خون خود

در باغ شد از قد و رخ و رلف تو بی آب/ گلبرگ تری، سرو سهی سنبل سیراب

چشم دارم چو لعل شیرین همه آب/بختی دارم چو چشم خسرو همه خواب