آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 6: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 2188

در کنار من ز گرمی بر کناری ای دریغ/ وصل و هجران و غم و شادی به ‌هم باشد مرا

زلف را به رخ افشان کرد و صبح ما تاریک/ کفر را تماشا کن کاو حجاب ایمان شد

از دشمن و از دوست گریزیم و عجب نیست/ سرگشته نسیم از گل و از خار گریزد

منعم مکن از دیدن قد و رخ و چشمش/ من انس به سرو و گل و بادام گرفتم

به یک کرشمه که نرگس به خودفروشی کرد / فریب چشم تو صد فتنه در جهان انداخت

گهی بر طارم اعلا نشیند / گهی در پیش پای خود نبیند

کرده‌ام توبه به دست صنم باده‌فروش / که دگر می نخورم بی‌رخ بزم‌آرایی

اگر ژاله هر قطره‌ای دُر شدی / چو خرمهره بازار از او پر شدی