آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - مراعات نظیر | آزمون شماره 7720

پس عدم گردم عدم چون ارغنون/ گویدم کانا الیه راجعون

آن پر اکنون در نگارستان چین است/ اطلبوا العلم و لو بالصین از این است 

مکن گریه بر گور مقتول دوست/ قل الحمد لله که مقبول اوست

این کمر ز ایاک نعبد بست در فرمان شرع/ وان دگر تاجی نهاد از یفعل الله ما یشاء

دی سرو به باغ سرفرازی می‌کرد/ سوسن به چمن زبان‌درازی می‌کرد (تلمیح)

شهاب‌وار به‌دنبال دشمنان چون دیو/ فرو بریدم صد کوه آسمان‌پیکر (تلمیح)

به فلک می‌رسد از روی چو خورشید تو نور/ قل هو الله احد چشم بد از روی تو دور (تضمین)

همت مردانه می‌خواهد گذشتن از جهان/ یوسفی باید که بازار زلیخا بشکند (کنایه)

یاد یاران یار را میمون بود/ خاصه کآن لیلی و این مجنون بود (جناس ناهمسان اختلافی-تلمیح)

برو واعظ که جز پیغام عشقش/مرا وعظ تو چون باد است در گوش (اشتقاق-کنایه)

اهل دل گر جان بر آن سرو روان افشانده‌اند/ از نسیم گلشن وصلش روان پرورده‌اند (استعاره-جناس همسان)

مرا چون خلیل آتشی در دل است/که پنداری این شعله بر من گل است (تلمیح-تضمین)

چهار

سه

دو

پنج

می کنم چون موج در آغوش دریا ، پا دراز / تا عنان اختیار از دست من بیرون شده ست

سرکشی از بس که زین وحشی نگاهان دیده ام / باورم ناید که آهو رام با مجنون شده است 

شانه شمشاد را دست نگارین می کند / بس که در زلف گرہ گیر تو دلها خون شده است

نیست در روی زمین از بی غمی ، آثار درد/ چهره زرین ، نهان در خاک چون قارون شده است