آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی | آزمون شماره 724

لبخند تو خلاصة خوبی‌هاست                     لختی بخند خندة گل زیباست

محمّد کافرینش هست خاکش                        هزاران آفرین بر جان پاکش

آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد                       مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد

ای سرو بلند قامت دوست                              وه وه که شمایلت چه نیکوست

تو مرا آزردی (فعلاتن / فع‌لن) / که خودم کوچ کنم از شهرت (فعلاتن / فعلاتن / فع‌لن)

دست جادویی شب (فاعلاتن / فعولن) / در به روی من و غم می‌بندد (فاعلاتن / فعولن / فع‌لن)

باغ بی‌برگی (فاعلاتن / فع) / روز و شب تنهاست (فاعلاتن / فع) / با سکوت پاک غمناکش (فاعلاتن / فاعلاتن / فع)

شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی‌ها (مفاعیلن / مفاعیلن / مفاعیلن / مفاعیلن) / دلم تنگ است (مفاعیلن)