آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی | آزمون شماره 2569

نصیحت گوش کن کاین دُر بسی به / از آن گوهر که در گنجینه داری (هزج مسدس محذوف)

در ازل دادست ما را ساقی لعل لبت / جرعه جامی که من مدهوش آن جامم هنوز (رمل مثمن محذوف)

تفرّج‌کنان در هوا و هوس / گذشتیم بر خاک بسیار کس (متقارب مثمن سالم)

عمریست تا من در طلب هر روز گامی می‌زنم / دست شفاعت هر زمان در نیکنامی می‌زنم (رجز مثمن سالم)

مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن فع/ مفاعیلن مفاعیلن فع/ مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن فع.

فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فع/ فاعلاتن فاعلاتن فع/ فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فع.

فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع/ فعلاتن فعلاتن فع/ فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فع.

مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع/ مستفعلن مستفعلن فع/ مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع.

تو مرا آزردی (فعلاتن / فع‌لن) / که خودم کوچ کنم از شهرت (فعلاتن / فعلاتن / فع‌لن)

دست جادویی شب (فاعلاتن / فعولن) / در به روی من و غم می‌بندد (فاعلاتن / فعولن / فع‌لن)

باغ بی‌برگی (فاعلاتن / فع) / روز و شب تنهاست (فاعلاتن / فع) / با سکوت پاک غمناکش (فاعلاتن / فاعلاتن / فع)

شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی‌ها (مفاعیلن / مفاعیلن / مفاعیلن / مفاعیلن) / دلم تنگ است (مفاعیلن)