آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی | آزمون شماره 2632

زهد با نیّت پاک است نه با جامة پاک / ای بس آلوده که پاکیزه روایی دارد

گفت مستی زان سبب افتان و خیزان می‌روی / گفت جرم راه رفتن نیست ره هموار نیست

گفتا برو چو خاک تحمّل کن ای فقیه / یا هرچه خوانده‌ای همه در زیر خاک کن

روزگار است آن‌که گه عزّت دهد گه خوار دارد / چرخ بازیگر از این بازیچه‌ها بسیار دارد

چه خوش گفت جمشید با تاج و گنج / که یک جو نیرزد سرای سپنج

هزار آفرین بر می سرخ باد / که از روی ما رنگ زردی ببرد

بی‌ماه مهرافروز خود تا بگذرانم روز خود / دامی به راهی می‌نهم مرغی به دامی می‌زنم

گرانی ندارد بیابان ما / قراری ندارد دل و جان ما