آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 1: تاریخ ادبیات قرن‌های دوازدهم و سیزدهم (دوره‌ی بازگشت و بیداری) | آزمون شماره 3279

در طنز، هجو و هزل چیرهدست بود، در شعر وی اگرچه اندیشههای نوگرایانه وجود دارد، جایگاه خانوادگی و تفکرات شخصی او، مانع از آن میشود که در ردیف شاعران آزادیخواه مشروطه قرار گیرد. (ایرج میرزا) 

شعر او ساده و دور از پیچیدگی بود. وی مضامین وطندوستی و ستیز با نادانی را با آوازی زیبا و پرشور میخواند. (عشقی)

 از شاعران شاخص این دوره است که او را به سبب آزادیخواهی، به زندان انداختند. تحت تأثیر شاعران گذشته، به ویژه مسعود سعد و سعدی بود. (عارف قزوینی) 

توانست با شعرهای ساده و عامیانهاش در میان مردم جایگاه مناسبی پیدا کند. شعرهای او که به زبان ساده و طنز آمیز در راه مبارزه با استبداد و عشق به چاپ میرسید، در بیداری مردم بسیار مؤثر بود. (فرخی یزدی)

ایرج میرزا در سرایش هجو و هزل و نسیم شمال در سرودن اشعار انتقادی چیره‌دست بودند.

مضامین وطن‌دوستی و ستیز با نادانی از مضامین اصلی شعر عارف قزوینی است.

نشاط و مجمر اصفهانی از غزل‌سرایان نامی دوره بازگشت بودند؛ نشاط، قصاید بلندی هم سروده است.

 از آثار پژوهشی عصر مشروطه، می‌توان به «سرگذشت حاجی‌بابای اصفهانی» و «تاریخ بیداری ایرانیان» اشاره کرد.

قائم‌مقام فراهانی، مسائل عصر را با کاربرد زبان متکلف بیان می‌کرد.

علی‌اکبر دهخدا در استانبول روزنامه صوراسرافیل را منتشر کرد.

قائم‌مقام فراهانی مفصل‌ترین کتاب لغت زبان فارسی را نوشت.

دهخدا پیشرو جمال‌زاده و هدایت در ساده‌نویسی بوده است.

توجّه به مردم، آزادی

تعلیم و تربیت جدید، قانون

دانش‌ها و فنون جدید،‌ وطن

معنی گریزی و ابهام در شعر، مدح و هجو