آزمون آنلاین جامعه‌شناسی 3 - درس دهم: افق علوم اجتماعی در جهان اسلام | آزمون شماره 214

علم اجتماعی جهان اسلام از منابع و ابزارهای تجربی برای توصیف و تبیین مسائل، استفاده نمی‌کند بلکه از منابع عقلانی و وحیانی، بهره می‌­گیرد.

عقلانیت در جهان اسلام، ارزش و اعتبار روشنگرانۀ خود را از متن فرهنگ و کنش عاملان نمی‌گیرد.

علم اجتماعی جهان اسلام، فقط دربارۀ وضعیت مطلوب جامعۀ اسلامی حرف نمی‌زند، بلکه جامعۀ جهانی را نیز داوری می‌کند.

علم اجتماعی جهان اسلام، دربارۀ ارزش‌­ها، هنجارها و آرمان­‌های درون فرهنگ­‌های مختلف، می‌­تواند داوری کند.

مشروط کردن حاکمان به عمل در چارچوب مقررات عادلانه- به روش عقلی توجه چندانی نداشت و از جامعۀ آرمانی، سخن نمی­‌گفت.

عالم و عادل بودن حاکمان و کارگزاران جامعه- واقعیت­های اجتماعی را پدیده­‌هایی می­‌داند که با آگاهی و اراده انسان­‌ها ایجاد می‌­شوند.

مقبولیت و مرجعیت علم فقه- با روش تجربی و تفهمی، فرهنگ جامعۀ هند را توصیف کرد.

عادلانه بودن روابط و ساختارهای جامعه با مشارکت مردم- علم مدنی را در مقابل علومی قرار می­‌دهد که موضوع آن­‌ها مستقل از اراده انسان‌­ها وجود دارد.