آزمون آنلاین جامعه‌شناسی 3 - درس چهارم: کنش اجتماعی | آزمون شماره 2592

ناديده گرفتن اراده و خلاقيت - اخلاق گريزي - معنا زدايي

قابل مشاهده بودن همه ي اهداف كنشگران - معنا زدايي - خلاقيت زدايي 

داوري رفتارهاي قابل مشاهده - سركوب خلاقيت انسان ها - اخلاق گريزي

عدم توجه به انگيزه و هدف - داوري رفتارهاي قابل مشاهده - ناديده گرفتن معناي كنش

نوعی نظم که پیامد آن ، اختراعات بزرگ ، اندیشه های جدید و شاهکارهای هنری است .

نظمی است که به همراه خلاقیت ، موجب موفقیت انسان می شود .

نظمی که گویا هدفی جدا از انسان ها و نیازهای واقعی آنان دارد .

نظمی که افراد می‌دانند برای تحقق چه ارزش ها و آرمان هایی است .

 نظم اجتماعی و خلاقیت دو بال موفقیت انسان ها هستند .

تأکید بیش از اندازه بر نظم اجتماعی توسط جامعه شناسان پوزیتیویستی باعث نادیده گرفتن خلاقیت انسان ها می شود .

تأکید افراطی بر نظم اجتماعی به تدریج موجب می‌شود افراد برای تحقق آرمان ها و ارزش های خود آنها را رعایت کنند .

انقلاب‌های اجتماعی ، اندیشه های جدید ، شاهکارهای هنری و اختراعات بزرگ هنگامی پدید می آیند که انسان از نظم موجود گامی فراتر می گذارد .

در جامعه شناسی پوزیتیویستی ، ارزش بودن مهربانی و فداکاری و ضد ارزش بودن ، کینه‌توزی و خودخواهی قابل فهم نیست .

با استفاده از روش های تجربی نمی‌توان گفت که مهربانی یک فضیلت اخلاقی و کینه ‌توزی یک رذیلت اخلاقی است .

بسیاری از کنش های عاطفی ، هنری ، اخلاقی و مذهبی با رویکرد پوزیتیویستی قابل توضیح هستند .

کسانی که فقط روش های تجربی معتبر می دانند ، با انکار ارزش های عاطفی ، اخلاقی و مذهبی دچار اخلاق گریزی می شود .