آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش | آزمون شماره 3618

در پاسخ به این سؤال که موجودات جهان، هستی خود را وامدار چه کسی هستند، از کدام عبارت شریفه مدد می‌جوییم و در چه صورت چیزی دیگر پدیده نیست؟

طبق آیة شریفة ﴿یَسأَلُهُ مَن فِی السَّماواتِ وَ الاَرضِ کُلَّ یَومٍ هُوَ فی شَأنٍ﴾، چرا خداوند هر لحظه دست‌اندرکار امری است؟

تجلی‌بخشی خداوند برای موجودات و نیازمندی موجودات به پیدایش و بقا چگونه قابل توصیف است؟

مفهوم «یک موجود فقط در صورتی در وجود خود نیازمند به دیگری نیست که خودش ذاتاً موجود باشد.»، در کدام بیت نهفته است؟

با التفات به کدام دو مقدمه به ترتیب، موضوع «نیازمندی ما و جهان به سرچشمۀ متعالی هستی» را درمی‌یابیم؟