آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش | آزمون شماره 3518

این بیت «خشک ابری که بود ز آب تهی / ناید از وی صفت آب دهی»، مؤید کدام استدلال نیازمندی جهان در پیدایش به خدا است؟

زبان حال موجودات جهان در پیشگاه الهی در کدام عبارت قرآنی آورده است و کدام‌یک در مقام بیان علّیت آن است؟

براساس آیه نورانی ﴿الله نور السماوات و الارض...﴾ خداوند چه نقشی در آسمان‌ها و زمین دارد و موجودات جهان در قیاس با خدای تعالی، چه جایگاهی دارند؟

از حدیث شریف: «اللهم لاتکلنی الی نفسی طرفة عینٍ ابداً» کدام مفهوم مستفاد می‌گردد؟

در پاسخ به این سؤال که: «موجودات جهان، هستی خود را وامدار چه کسی هستند»، از کدام عبارت شریفه مدد می‌جویم و در چه صورت چیزی دیگر پدیده نیست؟