آزمون آنلاین فارسی 3 - فارسی 3 | آزمون شماره 5976

آب از سرچشمه صائب لذّت دیگر دهد      باده را در خانه‌ی خمّار می‌باید کشید

ساقی بیار باده و با محتسب بگو      انکار ما مکن که چنین جام جم نداشت

روی در نقصان گذارد ماه چون گردد تمام       چون شود لبریز جامت از خمار اندیشه کن

با محتسبم عیب مگویید که او نیز       پیوسته چو ما در طلب عیش مدام است

من چه گویم یک رگم هشیار نیست                                                                شرح آن یاری که او را یار نیست

سخن پخته جوی و گوشش کن                                                                         نفس ار خام زد خموشش کن

 همدمی چون نیست پیدا، راز پنهان خوش‌تر است                      محرمی چون نیست حاصل مهر بهتر بر دهان

عجب تند است رخش او که گردش درنمی‌یابد                                      دلم هرچند از پی، مرکب اندیشه می‌تازد

حزین از مردم دنیا نه‌ای، پایی به دامن کش                                  ز باغی که آشیان زاغ شد، کنج قفس بهتر

مرا از ضعف پرواز است قید آشیان ورنه                                         نفس گیرم چو بوی غنچه از خلوت‌گزینی‌ها

چون کمان از خانه‌آرایی ندیدم حاصلی                                          وحشتی کو تا جدا از خود به منزل‌ها شوم

فساد طاعت بی‌پرده افزون است از عصیان                                   نهان کن چون گناه از چشم مردم طاعت خود را