آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 14: سی مرغ و سیمرغ | آزمون شماره 15

دایم ز خوی خود کشد آزار بدگهر / خون است شیر، کودک پستان گزیده را

به غارت دادم از غفلت متاع خانه خود را / به دست خود زدم آتش، من آتش‌ خانه خود را

بال مرغی، مرغ را بر بال بنشاند خدنگ / هم ز بال خویش یابد مرغ بد پاداشی

خویشتن بی‌سبب، بزرگ مکن / تو هم از ساکنان این کویی

منطق الطّیر، ارمیا، در حیاط کوچک پاییز در زندان، سندبادنامه

در حیاط کوچک پاییز در زندان، سندبادنامه، مرصاد العباد، منطق الطّیر

ارمیا، سندبادنامه، منطق الطّیر، کباب غاز

سندبادنامه، منطق الطّیر، در حیاط کوچک پاییز در زندان، ارمیا

ای دل به غم بساز و وصالش طلب مکن / ترک مراد خود کن و ترک ادب مکن

همراه من مباش که غیرت برند خلق / در دست مفلسی چو ببینند گوهری

سالک راه به منزل برسد آخر کار / همّت پیر طریقت اگرش همراه است

 شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل / کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها؟

چگونه در تو رسم تا ز خود برون نروم / چرا که هستی من در میان حجاب من است

 پرده بر رخ می‌کشی وز ما نمی‌داری حجاب /  خستگان را می‌کشی وز کس نمی‌باشد حیات

برای چیست تکاپوی من به هر طرفی؟ / چو در میانه مسافت همین منم تا تو

 خویشتن را در میان نه بی‌ منی در راه عشق /  زان که بس تنگ است ره اندر نگنجد ما و من