آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 16: کباب غاز | آزمون شماره 371

۳

۲

۴

۱

صورت من، همه او شد، صفت او همه من / لاجرم، کس من و من نشنود اندر سخنم

چهره نتوانست شد با روی آتشناک یار / شمع از خجلت سر خود ز انجمن آخر گرفت

من ندانم تو منی یا من تویی / محو گشتم در تو و من گم شدم

چون برون آمدی ز جان و ز جای / پس ببینی خدای را به خدای

موج شراب و موجه‌ی آب بقا یکی است / هرچند پرده‌هاست مخالف، نوا یکی است ( تناسب - جناس )

از حرف خود به تیغ نگردیم چون قلم / هرچند دل دو نیم بود، حرف ما یکی است ( کنایه - تشبیه )

این ما و من نتیجه‌ی بیگانگی بود / صد دل به یکدگر چو شود آشنا، یکی است ( حسن‌تعلیل - تضاد )

در چشم پاک‌بین نبود رسم امتیاز / در آفتاب سایه‌ی شاه و گدا یکی است ( اسلوب معادله - مجاز )

 گردون به سوی گوشه‌نشینان نظر نکرد / بیهوده بود زحمت امّید و انتظار

چون دوات خشک از چشم قلم افتاده‌ام  / از تهی‌دستی ، دهان بی‌زبان باشد مرا

شاهد از خارج نمی‌باید خیانت‌پیشه را / دزد از تغییر رنگ خویش رسوا می‌شود

عزیز من درِ درویشی و قناعت زن / که خواری از طمع و عزّت از قناعت زاد

امّید تو بیرون برد از دل همه امّیدی / سودای تو خالی کرد از سر همه سودایی

هر کس به تمنّایی رفتند به صحرایی / ما را که تو منظوری خاطر نرود جایی

ای باده‌فروش من , سرمایه‌ی جوش من / از توست خروش من, من نایم و تو نایی

یا چشم نمی‌بیند یا راه نمی‌داند / هر کاو به وجودِ خود دارد ز تو پروایی