آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 12: گذر سیاوش از آتش | آزمون شماره 2794

ضربت گردون دون آزادگان را خسته کرد / کو دل آزاده‌ای کز تیغ او مجروح نیست

امروز نیست دست جفای فلک دراز / دیری است تا بر اهل هنر دست یافته است 

نه فلک در پیش چشم اهل همّت خرمنی‌ست / هر که کام از آسمان جوید گدای خرمن است 

جز جفا با اهل دانش مر فلک را کار نیست / زان که دانا را سوی نادان بسی مقدار نیست

دو رخساره پر خون و دل سوگوار / دو دیده پر از نم چو ابر بهار

چو آمد به هنگام خون ریختن / به شیرین روان اندر آویختن

دو چشمش چو دو نرگس قیرگون / لبانش چو بسد رخانش چو خون

زمانه به خون تو تشنه شود / بر اندام تو موی، دشنه شود

مِی نوش و جهان بخش که از زلف کمندت / شد گردن بدخواه گرفتار سلاسل ( مجاز - تشبیه )

چند به ناز پرورم مهر بتان سنگدل / یاد پدر نمی‌کند این پسران ناخلف ( تلمیح - استعاره )

مرا رسد که بر آرم هزار ناله چو بلبل / که احتمال ندارم ز دوستان ورقی گل ( ایهام تناسب - تشخیص )

ای عزیزان اگر از مصر نمی‌آید باد / بوی پیراهن یوسف ز کجا می‌شنوم ( حس‌آمیزی - ایهام تناسب )